Reisverslag
Roemeniëreis 2011 pagina 10
Zaterdag 21 mei
Brandenburg an der Havel.
Het klonk beloftevol, maar de stad viel ons tegen. Waarschijnlijk
dat de vele wegopbrekingen en omleidingen hier een rol in speelden,
daarbij het brede aanbod van hobbelige kasseienstraten: Wij konden er
onze
draai niet vinden. De camperplaats was even zoeken: Helemaal achteraan
bij een soort scheepswerf annex charterbotenbedrijf. Alle voorzieningen
waren aanwezig maar het blonk niet uit door duidelijkheid omdat er nog
stevig aan gewerkt werd. Ooit zal het een leuke plek worden........
Dat zich verder niemand meldde om de verschuldigde € 8,= te incasseren was dan weer een meevaller. We laadden de fietsen van het rek met het voornemen een tocht langs het leuke riviertje de Havel te maken. Na 4 a 5 vergeefse pogingen om ergens een begaanbaar en bewegwijzerd fietspad te vinden hebben we een tijdje op de waterkant naar het watervertier zitten kijken en toen de camper maar weer opgezocht en een vrije middag ingelast. Op het terrein was een groep linedancers uit Leipzig aanwezig, de Lipsia Line Dancers, die hier hun jaarlijks uitstapje hielden. Er werd een groot kampvuur aangelegd waar de meegereisde kok van hun verenigingslokaal een goede maaltijd bereidde. Fred werd door hem uitgenodigd om het bereide voedsel vóór te proeven. Goed spul!!! Na de maaltijd werd de muziek aangezet en lieten steeds meer leden van de club hun kunnen zien. De voorzitster gaf ons hier en daar uitleg en nodigde ons uit bij hen te komen zitten. De vertoonde dansen waren zo leuk dat Els haar camera ophaalde en er opnamen van maakte. Wij gaven een korte demonstratie van ons bescheiden kunnen, een cha-cha-cha en 'n vlotte quickstep. Rijk applaus was onze beloning, de ouwetjes deden het kennelijk nog best! De video-opnamen zijn doorgestuurd naar de dansers, omhun privacy niet te schenden worden ze niet gepubliceerd. Door dit onverwachte intermezzo werd het toch nog een leuke dag. |
Eén van de weinige interessante gebouwen in de stad Brandenburg |
Twee leuke beeldjes gevonden....... |
De Havel |
Zondag 22 mei
Bij ons vertrek in Brandenburg werden we uitbundig uitgewuifd door de
linedancers. We hobbelden en rammelden Brandenburg uit, opweg naar Köningslutter.
Het enige wat we van deze plaats wisten was dat er 'n camperplek was
èn dat het globaal richting huis lag. Onderweg zaten we een
minuut of 20 in een fikse file op de Autobahn. Toch wel wat aangrijpend
was de passage van de oude grens Duitsland-DDR. Hier heeft men een
aantal gebouwen en wachttorens als Denkmal laten staan. Het was
opvallend: De autoweg oostelijk van dit punt bestond voornamelijk uit
tonketonketonk betonplaten, ten westen was het geasfalteerd.
Na het verlaten van de autoweg reden we nog zo'n 20 kilometer via secundaire wegen en lieve dorpjes naar Köningslutter. De camperplaats was op een mix-parking met 4 gereserveerde plaatsen. Er waren een munt-sani- en stroomzuil, verder gratis. De qua weer zeer fraai gestarte dag ging er wat dreigend uitzien, bovendien was het erg broeierig: Onweer in het verschiet! Toch hebben we het verrassend leuke plaatsje wandelend verkend en ontdekte zelfs een grote Domkerk, gelegen in een fraai park. Na deze stadsbezichtiging waren we net op tijd terug bij de camper, de eerste donderslagen kondigde zich al aan en spoedig begon het te regenen. Voordeel: Er kon weer wat normaal geademd worden, de broei was eruit. Tegen het vallen van de avond verscheen er nog een fraaie regenboog aan het firmament, kort daarna brak er een bui los, zware regen gemengd met hagel. Gelukkig werd er geen schade aangericht. Waarschijnlijk heeft het de hele nacht geregend maar we hebben zo diep geslapen dat dit ons ontgaan is. |
Graftombe in de Domkerk |
Maandag 23 mei
Tijdens de regenbuien werd de volgende bestemming uitgezocht. Dit werd Uslar. Hier werd een camperplaats aangegeven behorend bij de Topplätze, speciaal uitgeselecteerde camperplaatsen over heel Duitsland verspreid. Omdat het landschap erg mooi was verkozen we deze keer de hele 140 km-route via secundaire wegen te rijden. Geen verkeerd besluit! Een toer over overwegend uitstekende wegen door een mooi landschap waarbij ook weer erg mooie dorpjes doorkruist werden. Dat gecombineerd met stralend helder weer maakte het tot een genoegen. Camperplaats Uslar: Inderdaad erg mooi. Nèt buiten de stad bij een groot zwemparadijs. Op 100 meter: Een vlindertuin. Schijnt prachtig te zijn, maar deze had, evenals het zwemparadijs 'Montag Ruhetag'. De stroom- en waterzuil werkt op euro's en een sanizuil ligt op een aangrenzend parkeerterrein. Op de dag van aankomst konden we de verschuldigde € 8,= niet kwijt omdat het zwemparadijs gesloten was. We zouden de volgende dag onze verplichting voldoen. Op de fietsen! Eerst even vluchtig het leuke centrum bekeken en toen op zoek naar een mooie 'Radweg'. Het kan aan ons liggen, maar erg duidelijk werd dit niet aangegeven. Min of meer door toeval vonden we een fietspad dat aangelegd was op een oud spoortracé, dus lekker vlak. Hier hebben we heerlijk gepeddeld totdat het pad eindigde en berg-op-berg-af werd. Nee dus: Gewoon dezelfde mooie weg weer terug en nu uitgebreid aandacht besteed aan het centrum. Met een lekker koel glas Weiszbier en en aarbeienijscoupe werd deze expeditie bekroond. Rond 17.00 uur waren we terug bij de camper en werd op het gemak de avond ingeluid. Dit verslag bijwerken, nog wat lezen en het diner voorbereiden. Mooie dag op een mooie plek. |
De beeldenzuil hiernaast is ter herinnering aan een zeer oud gebruik in de stad Uslar:
Sinds de Middeleeuwen wordt twee weken voor Pasen speciaal brood, 'Spennewecken', uitgedeeld aan vooral de arme jeugd uit de stad. Dit werd (en wordt) geschonken door de plaatselijke patriciërfamilies en de rijkere middenstand. Vaak leidde dit tot gevechten bij de jeugd, tegenwoordig wordt het sportief opgelost met een estafetteloop tussen jongens en meisjes. |
Interieur van een sjieke koffiewinkel |
Dinsdag 24 mei
Toen we de camperplaats in Uslar verlieten was het plan om naar een camperplaats in Dortmund te gaan. Voordat we aan de rit begonnen gingen we nog even langs de sani-zuil, 150 meter van de camperplaats. De routine werd uitgevoerd: Klaar voor de start! Maar......: De camper hield het voor gezien! Hij wilde niet starten. Netjes voorgegloeid, startmotor draaide lekker rond maar de motor speelde niet mee. Een aantal mensen van een circus, bezig met de opbouw, onderbraken hun werk, kwamen met startkabels maar alle pogingen ten spijt: De motor bleef weigeren. Dus dan maar de ANWB gebeld ("Hebben wij u ooit ergens laten staan?"). Formaliteiten uitgewisseld en men beloofde dat er tussen 1 a 2 uur hulp zou komen. We werden tussendoor nog gebeld of de hulp al was gearriveerd. Na 1,5 uur verscheen een ADAC-auto. Opnieuw startkabels aan de camper, proberen....: Noppes. De monteur trok een luchtslang los, kwam met een toverbusje, gaf twee pufjes en nog eens proberen. Bingo!!!! Toverbus bleek Starthulpspray. Alsnog opweg maar door dit voorval besloten we maar naar huis te tuffen. De motor werd pas stilgezet toen we bij een Tankstelle ook een toverbusje hadden gekocht. 340 km scheidde ons nog van onze kleinzoon Kai. Nog een kilometer of 50 secundair door boeiend landschap en toen gassen op de Autobahn. De 35 Verkehrkreuzen in het Rurgebied werden dapper gepareerd en in de vroege namiddag landden we in Eygelshoven waar we, na enige verkennende blikken, hartelijk begroet en geknuffeld werden door onze kleinzoon Kai. Diens vader liet zich, qua begroeting, ook niet onbetuigd. We bleven nog wachten tot dochter van haar werk thuiskwam, even knuffelen-met-terugwerkende-kracht en toen naar ons eigen huisje. De camper heeft zich overigens verder erg netjes gedragen. Thuis de camper leeggehaald en op z'n plekje gezet waar hij moet wachten op een zeer grondige poetsbeurt, binnen en buiten. Hiermede was een ongelofelijk indrukwekkende reis van om en nabij 6000 km door Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Slowakije en Tsjechië met een heel klein zijsprongetje naar Polen ten einde. We zullen lange tijd nodig hebben om de talloze indrukken geheel te verwerken! |