Globale routekaart
Roemenië
Pagina 2
Gilau bij Cluj-Napoca
Turda-kloof
Sighisoara
Pagina 3
Richis (bij Biertan)
Carta (De Oude Wilg)
Brasov en Bran
Pagina 4
Boekarest
Navarodi (bij Constanta)
Murighiol en Donaudelta
Darmanesti
Pagina 5
Bicaz en Bicaz-Chei (Bicaz-kloof)
Funda Moldovei (De Vuurplaats)
Bucovina (Kloosters & Kerken)
Pagina 6
Vervolg Fundu Moldovei
Nires (Boerderijcamping Het Zwaluwnest)
Pagina 7
Nires en dagtocht Turda Zoutmijn
Turistvani (Hongarije)
Tatranska Lomnica (Slowakije)

Pagina 8
Tatranska Lomnica vervolg
Liptovsky Hradok (Slowakije)
Hradec Karlove
Pagina 9
Zittau (Dld)
Bad Muskau
Klein Beuchov (Spreewald)
Pagina 10
Brandenburg a.d.Havel
Königslutter
Uslar.
Reisblog Roemeniëreis 2011 pagina 4
Woensdag 27 april.
Zoals gemeld: we zouden nog een dag in Bran en omgeving blijven. We waren inmiddels de enige gasten op de camping.
We hadden gelezen dat er in de buurt ook een mooie kloof was, op zo'n 14 a 15 km afstand. Dus: Fietsen van het rek en er werd er nog even een gedetailleerde kaart van de omgeving opgehaald bij de campingbeheerder.
Het werd een prachtige tocht door een mooi landschap. Niet echt een parcours voor 'City-bikers' maar we hebben ons er dapper doorheengeslagen.
De kloof lag nabij de stad Zarnesti en de ingang werd vrij makkelijk gevonden. Hiertoe moesten we menig kilometer grind-met-gatenweg overhobbelen. We zijn een behoorlijk stuk van de aanrijdroute naar de eigenlijke kloof gereden maar op een gegeven moment werd het parcours toch te pittig en waren we tevreden met het moois dat we toen al gezien hadden. We werden ook weer eens verrast door een grote kudde schapen die de weg blokkeerden. Na een verfrissende dronk uit een bron, uitstromend uit een stenen kruis, gingen we terug naar Zarnesti om via een andere route terug naar Bran te fietsen. Goede weg, alleen hadden we nu forse tegenwind. Na een royale siësta in de camper klauterden we weer op de fiets, deze keer bestemming Bran-centrum waar we een uitgebreide wandeling rond het kasteel van Graaf Dracula maakten en langs de vele souvenier-stalletjes scharrelden. De binnenkant van het kasteel kon niet meer bekeken worden omdat om 16.00 uur de tent op slot ging. Dit schijnt verder in het seizoen anders geregeld te zijn. Nu bezoeken we toch niet vaak binnenkanten van kastelen, we beschouwden het ook niet als een groot gemis. We lieten ons wel een etentje buiten de deur aanleunen.
Terug op de camping even aan de WiFi en, oa, een mailtje gestuurd naar Ruxia en Sorin uit Boekarest of er een meeting georganiseerd kon worden. Hierop ontvingen we een SMS en was een afspraak op onze volgende camping aan de buitenrand van Boekarest geregeld.
Na deze intensieve dag hadden we er weinig moeite mee ons bedje te vinden.
xxx xxx
Koel, helder water......
xxx
xxx

xxx
xxx
Het kasteel van Graaf Dracula
xxx

xxx

xxx
xxx
Typisch gebouwtje met glazen pui
xxx

Na gedane arbeid is het goed smullen!
Hoewel er al veel foto's in dit blog verwerkt zijn vindt u veel meer en in een mooier formaat op het web: KLIK HIER.
Donderdag 28 april.
Redelijk vroeg werd afscheid genomen van de sympathieke beheerder van camping Vampire (Hij had een normaal gebit......) nadat we water hadden gepakt en de sani-cassette hadden geleegd.
Via alweer een schitterende route die ons
door een mooi berglandschap tot bijna 1100 m hoogte voerde. We passeerden verschillende wintersporthotels en -resorts, hier en daar lag nog sneeuw langs de weg en in het landschap.
Na circa 165 km reden we de buitenwijken van Boekarest binnen. Onze Garmin-navi loodste ons weer perfect naar de camping bij Casa Alba. Mooi gelegen maar qua camping wel erg gedateerd. Er was stroom en sanitaire voorzieningen maar sedert de bouw in naar schatting de 50-er jaren is er nauwelijks onderhoud gepleegd. Dit viel tegen, zeker vanwege de voor  Roemenië pittige prijsstelling van € 20,=.  We maakten een korte fietstoer naar de nabijgelegen phoenixwijk, nog gedeeltelijk in aanbouw.
Aan de rand van deze wijk lag een shoppingmall van een omvang die in Nederland vermoedelijk niet te vinden is. De grote hoeveelheid winkels en boetieks waren naar onze schatting 95% buitenlandse ondernemingen.
Wat een ongelofelijk contrast met het platteland waar vaak de armoede er vanaf druipt.
Even over acht kwamen Ruxia en Sorin aan bij de camping. We hadden hen enige weken tevoren leren kennen toen ze bij Debby en Peter logeerden. Deze kennismaking was zo aardig dat we alleen daarom al besloten naar Boekarest door te reizen.
Het weerzien was hartverwarmend! Zij nodigden ons uit voor een Bucarest Sightseeing by Night, als passagiers in hun auto. Wat een ongelofelijk indrukwekkende maar ook chaotische stad.
Jammer dat het donker was, de camera liet het afweten. Anderzijds erg mooi omdat veel prachtige gebouwen mooi aangelicht werden. Het kan bijna niet anders dan dat we ooit een citytrip naar Boekarest maken, MAAR NIET MET DE CAMPER!!!!!!
Bijzonder indrukwekkend was het paleis van de afgezette (en vermoorde) dictator Chauchescu. Wat een megalomaan maar imposant bouwsel. Een ander gebouw dat veel indruk maakte was de Russisch-orthodoxe kerk.
Na een stadswandeling van ruim 2 uur met de twee voortreffelijke gidsen nodigden Ruxia en Sorin ons uit om kennis te maken met de lekkerste pizza van heel Roemenië. En......: Ze hadden gelijk!
Het was inmiddels bijna middernacht toen we, na een duizelingwekkende rit door de grote stad uiteindelijk weer bij onze camper aankwamen. Hier volgde een roerend afscheid met de open belofte dat we elkaar ergens, ooit weer zouden ontmoeten.
Omdat we voor ons doen wel heel laat (of was het vroeg?) onder de dekbedden gingen werd het vrijdag bijna 9.00 uur voordat we onze ogen openkregen. Even was er twijfel of we ingingen op een tip van Sorin ook nog naar Bulgarije door te reizen maar we besloten toch maar onze moeizaam uitgestippelde traject voor de komende dagen te volgen..
xxx
xxx
mede-camperaars.............
xxx
Ontmoeting met vrienden uit Boekarest
xxx Vrijdag 29 april
De etappe van vandaag voerde naar een camping, net boven de grote havenstad Constanta aan de Zwarte zee.
De route was de eerste 20 a 25 km over redelijk tot slechte weg totdat we op de echte autoweg richting Constanta stevig konden doortuffen. Wel prettig omdat we 235 km voor de boeg hadden. Onderweg nog even afgetankt zodat we ons daar geen zorgen over hoefden te maken. Tot onze verrassing waren er, een paar kilometer voor Constanta, tolpoorten, vlak voor het einde van de autoweg. € 2,75 tol, niet echt een rib uit ons lijf, al hadden we gehoord dat met ons maandvignet alle wegen gebruikt mochten worden. Einde autoweg, begin van een aantal omleidingen, inclusief een aantal bruggen over de Donau, prachtige ouderwetse staalconstructies. De rest van de etappe bestond weer uit wegen, variërend van matig tot slecht.
Aan de stadsgrens van Constanta stonden heuse zeeschepen op het droge om de bezoekers van de stad te begroeten. Ook het verkeersverloop was weer echt 'De grote stad': Chaotisch!
Via de buitenwijken van de stad, ook daar weer grote shoppingmalls, werden we naar Navodari geleid waar we onze camping snel gevonden hadden. Deze keer een erg mooie camping, direct aan zee gelegen en goed verzorgd. Het tarief was met € 15,= meer dan redelijk. Direct na het neerzetten van ons mobiele huisje en lekker verse koffie gingen we op pad voor een strandwandeling. Naarmate we dichter bij de verderopgelegen boulevard van Mamaia kwamen werd het geluid een kwelling voor het oor. Er was namelijk een soort 4-daags pop-festival aan de gang waarbij verschillende DJ's elkaar in decibels probeerden te overtreffen. Charmante zijde van dit gebeuren: Veel hypermodern geklede jeugd en jong-volwassenen waarvan het vrouwelijk aandeel niet aan Fred's ogen ontsnapten. De boulevard is nog in ontwikkeling maar is opweg naar een mondain strandgebeuren.
Omdat het strand uit zeer rul zand bestaat met opvallend veel schelpen besloten we de terugweg langs de weg te nemen.
Het chaotisch verkeer eens niet vanuit de campercabine te bekijken was toch ook wel leuk.
Hadden we bijna de hele etappe mieserregen, toen we op de camping aankwamen trokken als bij toverslag de wolken weg en werd het stralend weer.
Tegen het invallen van de duisternis sloofde Els zich uit en zette een heerlijk maal op de campertafel.
Nog even aan dit verslag werken, nog even aan het internet en toen mochten we weer gaan slapen!

xxx
xxx
xxx
Terecht: De Zwarte zee
xxx xxx
xxx
Zaterdag 30 april
Terwijl Nederland koninginnedag vierde verplaatsten wij ons naar Murighiol, het meest oostelijke punt van onze reis en gelegen aan de Donaudelta. De dag begon grauw en koud maar gaandeweg de route trokken de wolken op en maakten plaats voor de zon. Het was even na de middag toen we op camping Lac aankwamen.
Na het administratieve werk van aanmelding en betaling van € 13,= all-in zochten we onze plek op deze kleinschalige maar nette camping. We beschikte zelfs over gratis WiFi maar moesten daarvoor wel dicht bij het kantoortje gaan zitten. 'Doen we vanavond wel'
De fietsen werden rijklaar gemaakt en weldra waren we op pad. Een toertje door het dorpje om daarna bij de waterkant te belanden. Een heel klein beetje de sfeer van Giethoorn, alleen, jammer!!!!!!, giga-rommelig en een zeer slechte toegangsweg.
We werden aangesproken of we een boottocht wilde maken. Twee uur voor voor 150 Lei, dat is € 37,50. Wel in een kleine boot voor ons twee met stuurman. Even twijfelen, maar toch maar gedaan. Het werd een erg mooie belevenis. De stuurman kon een beetje engels en duits brabbelen maar deed zijn uiterste best om uitleg te geven. Wat een apart gebied is deze delta. Staat ook op de Unescolijst, terecht.
Het werd even spannend toen de buitenboordmotor midden op een groot meer in staking ging, maar met enig geduld kreeg de stuurman hem toch weer aan de praat. Het kwam doordat de motor te warm geworden was en maakte duidelijk dat hij de verdere reis rustiger aan zou doen. Hij deed zijn best om ons de wilde pelikanen te laten zien en slaagde hier dan ook in. Dit is indrukwekkend! We konden er niet al te dicht bijkomen maar de zoom van de camera maakte toch een paar mooie foto's van deze voor Europa unieke vogels die alleen in de Donau-delta voorkomen. Een mooie middag en de twee uur werden uiteindelijk dik 3 uur!
Op het gemakje weer teruggefietst naar de camping waar Fred de camper een beetje ging poetsen zodat de oorspronkelijke kleuren weer herkenbaar waren. Want hij zag eruit! Logisch als er regelmatig over stukken nog natte grindweg gereden wordt. Ondertussen had Els een vitaminerijke salade gefisterneld en konden we aan het avondmaal beginnen. Ook nu weer: Zon weg en gelijk flink kouder.
We konden alweer terugkijken op een aparte en mooie dag. Voor de geïnteresseerden nog even: We hadden er 2911 km opzitten!
xxx xxx
xxx
xxx xxx
xxx
xxx xxx
xxx
Zondag 1 mei
Wat later dan gepland zijn we vertrokken uit Murighiol. We maakten, hoe kan het anders, nog een vrij lange babbel met mevrouw Lili Godian, de eigenaresse van de camping. Via een opvallend goede weg reden we terug naar Tulcea om vandaaruit koers te zetten naar Braila, de geplande pleisterplaats. Bij deze plaats moesten we met een veerpont over de Donau. We reden overwegend goede wegen al is het opvallend dat in de wat grotere steden de straten en wegen erbarmelijk slecht zijn.
De camperplaats werd half gevonden, niet echt, maar we zaten er heel dicht bij. We vonden de stad en de directe omgeving echter niet uitnodigend om daar tijd door te brengen dus besloten we om maar door te rijden naar Darmanesti.
Het was in de dorpjes en steden opvallend druk. Dit bleek samen te hangen met de viering van 1 mei, de Dag van de Arbeid. Opvallend was de grote activiteit rond de vaak erg grote en mooie begraafplaatsen.
Door het besluit Braila over te slaan hadden we wel een reisdag van ruim 350 km, maar de aankomst in Darmanesti bewees ons gelijk.
Een erg mooie camping met perfecte voorzieningen! Er is ook een grote camper- en caravanwerkplaats aan verbonden, opgezet naar ideën van de nederlandse Hans Groenendijk.
De aandachtige lezer heeft het vast al opgemerkt: Fred en Els babbelen graag in hun nieuwsgierigheid naar achtergronden over het land. Zij vonden in Julia, de mede-beheerster van het bedrijf een interessante gesprekspartner die erg goed nederlands sprak. Zij en haar man Nicolaye hebben vele jaren in Nederland gewoond en gewerkt bij Camperland in Berkel-Rodenrijs nabij Rotterdam. Het gesprek liep extra vlot omdat er goed gesmeerd werd met Palinka, een roemeense variant op Slivovice. Vanwege de lange afgelegde afstand was de dag al bijna om. Er werd een heerlijk etensmaal bereid, nog even wat web-werk gedaan, we hadden immers gratis WiFi, en toen mochten we naar bed.
Maandag 2 mei
Verdorie! Bij het ontwaken was de hemel grijs. Geen spatje zon te zien. Julia kwam ons met de auto oppikken om naar haar in aanbouw zijnde kap- en schoonheidssalon te kijken, een paar kilometer verderop in Comanesti. Wat een prachtig project!
Na de bezichtiging had Julia nog een paar administratieve klusjes in de stad, deze tijd besteedden wij om de plaatselijke, gedeeltelijk overdekte, markt te bekijken. Echt super-roemeens! Hier werd van alles aangeboden, maar alleen door de bevolking uit de regio. We waren in dit decor wel bijzondere vogels want men staarde ons regelmatig na.
Inmiddels was het gaan regenen. Een bui die het uren vol zou houden. Deze tijd werd besteed om een kaart te maken van de door ons afgelegde route. Een redelijke klus, maar och, beter dan wandelen door de regen! Het resultaat vindt u hier.
Erg grappig: Er reden 2 "Roemeense campers" voorbij, natuurlijk even een plaatje schieten!
'sAvonds waren we uitgenodigd door Julia, Nicolaye en dochter Diana om bij hun privé een echt roemeense maaltijd te genieten. Onder het genieten werd er veel gepraat. Het was alweer een erg leuke avond en we constateerden wederzijds dat we nieuwe vrienden gemaakt hadden.
Zij gaven ons bijna als opdracht om de zoutmijn bij Targu Ocna, 17 km van Darmanesti gelegen, te bezoeken. Dat stond dus op de agenda voor de volgende dag.
xxx xxx xxx
xxx xxx

xxx
xxx

xxx
xxx

xxx
xxx Camping Trotus Valley
xxx

xxx
"Roemeense campers" :o)
Lees verder............