Reisverslag
Roemeniëreis 2011 pagina 9
Woensdag 15 mei
In de vroege middag bereikten we de grensovergang bij Zittau,
het drielandenpunt Duitsland, Tsjechië en Polen. Vlak voor de
grenspassage nog even de laatste Tsjechische kronen besteed aan drank en rokertjes,
nog even volgetankt en toen naar Duitsland. De camperplaats ligt erg
mooi, niet te ver van het centrum. Prima verzorgd, (munt-)stroomzuilen
voldoende aanwezig en ook een munt-sanizuil. Stroom 'n tikkie
duur: € 2,= voor 6 uur. Standgeld was € 7,=. Het geheel is
omheind en er is info-materiaal aanwezig.
Er komt af en toe een rokend en puffend stoomtreintje voorbij en over de brug regelmatig treinen die echter niet storen. |
Camper
stond, fietsen eraf en op verkenning. In Zittau was het markt en dat is
altijd leuk om te bekijken. Weer in Duitsland, de lunch werd dus Wurst
mit Brötchen!
De stadsboemel was interessant. Er is al veel mooi gerestaureerd maar ook de sporen van de achterliggende 60 jaren waren terug te vinden. Juist deze contrasten maken een stad erg interessant. |
Na
de stadsbezichtiging weer even naar de camper, een babbel met
nederlandse medecamperaars en de niet te versmaden koffie weer op de
baajsikkels om een ronde door de omliggende bossen te maken. Deze
activiteiten en een goed avondmaal stonden borg voor een weldadige
nachtrust.
Donderdag 16 mei Net op tijd, het werd al spannend, konden de saniroutines op CP Zittau uitgevoerd worden en werd de watertank gevuld. We konden er weer even tegen. Aanvankelijk zouden we naar Pirna aan de Elbe verkassen maar Fred had nog eens in de atlas zitten turen en vond het eigenlijk leuker om via het noorden terug naar huis te koersen. Zodoende werd het een wederzien met Bad Muskau met het prachtige Fürst Pückler-park als aanvliegroute voor het Spreewald waarover we al vaker mooie dingen gezien hadden op de duitse TV-zenders. De camperplaats in Bad Muskau was erop vooruit gegaan: Er zijn nu stroomaansluitingen en er is toilet en douchemogelijkheid. Dat daardoor het tarief naar € 12,50 is geklommen is acceptabel. Nauwelijks 10 minuten na aankomst gingen we in de kuierlatten om het mooie park (weer) te bezoeken. Het staat niet voor niets op de Unescolijst van wereld erfgoederen! Bij ons vorig bezoek stond het kasteel grotendeels in de steigers, nu was de restauratie nagenoeg klaar. Het is geweldig mooi geworden! Misschien zelfs wel ietsjes te mooi. We gunden ons een verfrissing, Fred had gezien dat er Weiszbier van de tap was. Jammie!!!! We kuierden via een stukje Polen weer terug en kochten nog even een baal tabak, toch stukken goedkoper dan in Duitsland of Nederland. Na ruim 5 uur kwamen we weer bij de camper. Tot onze verrassing hadden we buren: Het nederlands echtpaar die we in Zittau hadden leren kennen. Tegen de avond, het was nog steeds heerlijk warm weer, wandelden we nog naar Bad Muskau en lieten ons verleiden door een mooie spreuk bij een gezellig terras: (Vrij vertaald:) "Als u hier, bij ons, uw honger wilt stillen kunnen wij ook ònze honger stillen!" Het restaurant voerde de mooiste en leukste menukaart die we ooit gezien hebben, deze hebben we (netjes gevraagd!) als herinnering aan een heerlijke spareribs-maaltijd meegenomen. Het was ook een genoegen om lekker buiten op het terras te kunnen eten, het was nog steeds aangenaam warm. Het was al bijna donker en gelukkig was de camper wat afgekoeld toen we weer 'thuis' kwamen. |
Nieuw Leven Een jonge boom in oud restant |
Een toevallige ontmoeting |
Vrijdag 16 mei
Al bij het -vroege- opstaan was het prachtig weer. Dit inspireerde tot een vlot vertrekklaar maken en opweg te gaan naar Klein Beuchow waar een camperplaats direct aan de snelweg ligt. Na een mooi stuk secundaire weg bereikten we de autoweg en schoot het lekker op. Rond 11.00 uur namen we, al weer als enige, ons plekje op de camperplaats in. Deze was wat verstopt achter een hotel. We opende kennelijk het seizoen want het duurde lang voordat de boiler van de douche op temperatuur was, ook moest de stroom nog op de aansluitkast gezet worden. Aangezien er € 12,50 betaald was wilden we van beide voorzieningen gebruik maken. Een leuke camperplaats, maar achteraf toch iets te dicht langs de autoweg waardoor constant het intensieve verkeer hoorbaar was. We kochten een kaart van de omgeving en zagen dat er dichtbij een aansluiting op het Spreewald-Radweg-net was. Op de fietsen, dus! Een geweldige fietstocht door een uniek gebied. We reden door uitgestrekte rietvelden, zeulden de fietsen over bruggetjes, gingen over plankiers door moerasgebieden. Zo bereikten we de stad Lubben. Hier kwamen we bij een mooi Schlosspark waarin allerhande elementen waren: Een waterspeelpark, een doolhof, een "Garten der Sinne" waar verschillende optische en geluidstoestellen waren opgesteld. Zelfs prachtige toiletvoorzieningen en dat allemaal gratis toegankelijk. Op verschillende plaatsen waren vaarten en kanalen waarop punters voeren. Een aangename plaats waar we een paar uur vertoefden. Toen weer op de fietsen om naar de volgende plaats te gaan: Lubbenau. Zonder het te weten zaten we kennelijk in het meest toeristische deel van het uitgestrekte Spreewald. Lubbenau was een vergrote uitvoering van ons nederlandse Giethoorn. Er was een gezellige drukte rond vaarten en kanalen met talloze punters. (Platbodemboten die met een lange stok op mensenkracht worden voortgeduwd). We zagen enkele vrouwelijke punteraars, getooid in mooie streekklederdrachten. Aan de oevers talloze kraampjes met de gebruikelijke souvenier-prullaria maar ook veel met augurk- en mosterdspecialiteiten waar het Spreewald kennelijk beroemd om is. Echt een bijzonder sfeervolle omgeving waar we van genoten hebben. De terugweg naar de camper was even iets moeilijker, want op de wegwijzers stonden andere namen dan op de fietskaart. Gelukkig schoot een attente dame ons te hulp en fietste een heel stuk met ons mee om ons weer op het rechte spoor te zetten. 'Danke schön und aufwiedersehen.' Terug bij de camper hadden we ongeveer 40 km fietsen erop zitten. Maar: Het was prachtig! Het Spreewald verdient om verder verkend te worden, maar het werd toch ook langzaam tijd weer eens naar Landgraaf terug te keren. Daarom: Volgende dag een flinke ruk naar Brandenburg aan de Havel. |
Onderstaande drie foto's zijn van een grote beeldengroep die we tegenkwamen bij het inrijden van Lübbenau |